Wspomnienie o śp. Zdzisławie Marcinkowskim
W sobotę 17 stycznia 2015 r. zmarł inż. Zdzisław Marcinkowski. Zasłużył się na w polu kultury i pracy obywatelskiej w Ostrowie Wielkopolskim i Powiecie Ostrowskim. Miał 72 lata.
Z zawodu technik mechanik i inżynier rolnictwa, będąc głównym specjalistą ds. inwestycji, energetyki i ochrony środowiska w Państwowym Gospodarstwie Rolnym w Lewkowie zadbał o pałac Lipskich w Lewkowie (wówczas w posiadaniu PGR). Pozyskał fundusze z Ministerstwa Rolnictwa na remont kapitalny pałacu, dewastowanego po 1945 r. przez kolejnych użytkowników. Przez kilkanaście lat (1973-1987) nadzorował prace remontowe. W ten sposób uratował cenny zabytek architektury klasycystycznej i pamiątkę polskiego życia narodowego w czasach zaboru pruskiego. Przyczynił się także do przekazania pałacu na cele muzealne oraz był pierwszym i wieloletnim kierownikiem Zespołu Pałacowo-Parkowego w Lewkowie. Należał do współzałożycieli Koła Przyjaciół Lewkowa (działającego w ramach Ostrowskiego Towarzystwa Kulturalnego w latach 1986-1990). Pałac stał się wówczas ośrodkiem życia kulturalnego, pielęgnowania tradycji narodowej i regionalnej.
W 1989 r. inż. Marcinkowski spontanicznie włączył się w działalność komitetów obywatelskich „Solidarność”, które odegrały ważną rolę w obaleniu ustroju komunistycznego w Polsce. Należał do bardzo aktywnych członków Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Ostrowie Wielkopolskim, utworzył Komitet Obywatelski w gminie Ostrów. W latach 1991-1992 był trzecim i ostatnim przewodniczącym Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Ostrowie Wielkopolskim (po doc. Jerzym Pietrzaku i mec. Cezarym Nowakowskim) oraz trzecim i ostatnim przewodniczącym Rady Koordynacyjnej Komitetów Obywatelskich w Województwie Kaliskim (po lek. med. Leszku Tucholskim z Sycowa i mgr. inż. Wiesławie Orzechowskim z Krotoszyna). .
Uczestniczył w pracach nad wskrzeszeniem samorządu terytorialnego w województwie kaliskim. Był z ramienia komitetów obywatelskich jednym z delegatów-obserwatorów w radach narodowych (ustanowienie obserwatorów przewidywały porozumienia przy „okrągłym stole”). Delegowany został do Miejskiej Rady Narodowej w Ostrowie (Komisja Zaopatrzenia, Rolnictwa i Usług) oraz Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kaliszu (Komisja Gospodarki, Żywności i Rolnictwa). Odbył szkolenie samorządowe we Francji.
W 1990 r. Komitet Obywatelski „Solidarność” w Ostrowie nakłaniał go, aby kandydował na prezydenta miasta Ostrowa. Odmówił, bo chciał kandydować do Rady Gminy Ostrów Wielkopolski i to w Lewkowie (miejscu swego ówczesnego zamieszkania), ale wybory niestety przegrał. Utrącone zostały także jego kandydatury na kolejne stanowiska: zastępcy prezydenta miasta Ostrowa, wojewody kaliskiego i kierownika (jakby starosty) rejonu administracji rządowej w Ostrowie. Zadecydowały zawiści i rywalizacje osobiste oraz podziały polityczne, które nastąpiły w obozie solidarnościowym. Sam nie objawiał ambicji politycznych, godził się kandydować tylko na usilne prośby. Niepowodzenia więc nie zmąciły jego życiowego optymizmu i nie one, a podziały partyjne, zdecydowały o wycofaniu się z działalności polityczno-obywatelskiej.
Był człowiekiem bardzo życzliwym, szlachetnym, na którym można było polegać „jak na Zawiszy”!
Pogrzeb Zdzisława Marcinkowskiego odbył się w środę 21 stycznia 2015r.. Pochowany został na cmentarzu przy ul. Limanowskiego.
Swoimi wspomnieniami o Zdzisławie Marcinkowskim podzielił się prof. Jerzy Pietrzak. Serdecznie dziękujemy.
