Uczcili wyzwolenie miasta
W piątek, 22 stycznia br. odbyły się obchody Święta Wyzwolenia Ostrowa Wielkopolskiego. Przedstawiciele władz miasta i powiatu, służb mundurowych, organizacji kombatanckich oraz byli żołnierze złożyli kwiaty w miejscach upamiętniających wydarzenia 23 stycznia 1945 roku.
W piątkowe południe, 22 stycznia br. odbyły się uroczystości upamiętniające 65 rocznicę wyzwolenia Miasta Ostrowa Wielkopolskiego spod okupacji niemieckiej. Obchody rozpoczęto od wizyty na cmentarzu przy ul. Limanowskiego. Przedstawiciele władz miasta i powiatu, służb mundurowych: policji, straży pożarnej, wojska oraz organizacji kombatanckich złożyli wiązanki kwiatów na zbiorowej mogile żołnierzy Armii Czerwonej poległych w walkach o wyzwolenie Ziemi Ostrowskiej.
Następnie uczestnicy przenieśli się na Rynek, po uformowaniu kolumny złożono wieńce i kwiaty pod tablicami pamięci umieszczonymi na frontowej ścianie ostrowskiego Ratusza. W ten sposób oddano cześć żołnierzom Armii Krajowej walczącym z okupantem podczas II wojny światowej i broniącym Ostrowa przed 65 laty oraz żołnierzom Armii Czerwonej i miejscowej ludności, którzy przyczynili się do oswobodzenia Miasta.
Na zakończenie uczestnicy zostali zaproszeni na spotkanie z Prezydentem Miasta. Radosław Torzyński w imieniu własnym i Starosty Ostrowskiego Włodzimierza Jędrzejaka podziękował wszystkim za przybycie i życzył obecnym, aby w kolejnych latach przy tej okazji wspólne spotkania były kontynuowane.
Spotkanie było okazją do wspomnień. Głos zabrał najstarszy z przybyłych gości, Edward Idzior.
Cieszę się, że pomimo moich 94 lat mam jeszcze siły, by przyjść tutaj w rocznicę wyzwolenia Ostrowa. Dziękuję Panie Prezydencie i Panie Starosto za zaproszenie. Dziękuję, że pamiętacie. Cieszę się z takich uroczystości. Niestety nie widzę tu żadnego z kolegów, którzy ze mną to miasto oswobodzili. Pamiętam dobrze dzień wyzwolenia. Spotkaliśmy się w koszarach na ul Kościuszki. Garstka ludzi nas była, z bronią w ręku, gdzie szliśmy? - przeciwko potędze Wermachtu! I żeby nie te trzy czołgi rosyjskie, które przyszły nam z pomocą, byłoby krucho z nami. Ja z nimi na Zacharzew już nie poszedłem, bo jako rezerwista łączności zostałem skierowany do opanowania poczty i uruchomienia centrali telefonicznej. Do dziś nadany mi stopień porucznika noszę z honorem, tak jak moi poprzednicy z Powstania Wielkopolskiego. Dziękuję kolegom, że razem mogliśmy uczcić koniec okupacji hitlerowskiej. Życzę Wam dużo zdrowia - mówił Edward Idzior, senior Armii Krajowej
Wojenne zmagania oraz czasy okupacji wspominał również Stanisław Pacholczyk, Żołnierz Kampanii Wrześniowej.
Kolega z Kompanii Łączności 25 Dywizji Piechoty w Kaliszu, Edward Idzior był już podoficerem, kiedy ja zaczynałem służbę w stopniu szeregowca w Plutonie Radiotelegrafistów. Podczas wojny przebyliśmy cały szlak bojowy z Ziemi Kaliskiej poprzez Uniejów, Łęczycę, bitwę nad Bzurą, piekło Puszczy Kampinoskiej i obronę Stolicy, gdzie zostałem ranny. Kiedy po dwóch miesiącach wróciłem do Ostrowa zostałem skierowany do pracy na Fabryce Wagon i tam pracowałem przez blisko 6 lat okupacji. W tym okresie od czasu do czasu gestapo aresztowało podejrzanych o patriotyzm. Na budynku Zarządu naszego Związku przy ulicy Wrocławskiej wisi tablica z nazwiskami 18 kolegów, których aresztowano i którzy już nigdy nie wrócili. Ten czas pamiętamy dokładnie, do dziś przed oczami mamy te widoki - wspominał Stanisław Pacholczyk, reprezentujący Związek Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, Koło Fabryka „Wagon”
Jak co roku na obchody Święta Wyzwolenia Miasta Ostrowa Wielkopolskiego zaproszono przedstawicieli Światowego Związku Żołnierzy AK, Terenowego Koła Związku Sybiraków, Kręgu Szarych Szeregów AK, Związku Inwalidów Wojennych, Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego, Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, Związek Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów WP, Stowarzyszenie Kombatantów Misji Pokojowych ONZ, Ligi Obrony Kraju, Stowarzyszenie Represjonowanych Żołnierzy Batalionów Roboczych. Niestety z powodu trudnych warunków pogodowym nie wszystkim udało się dotrzeć.
