Uczymy się ortografii

Konkurs ortograficzny o Pióro Starosty Ostrowskiego jest cykliczną imprezą odbywającą się co roku i cieszy się dużym zainteresowaniem wśród młodzieży. W tym roku do finału zakwalifikowało się 35 uczniów z 11 szkół ponadgimnazjalnych z terenu naszego powiatu.

Zawsze z radością gościmy w naszych progach młodzież z innych szkół
i szczerze kibicujemy ich zmaganiom. Gdy na dodatek zdarza się, że laureatem zostaje nasza uczennica, radość - co oczywiste - natychmiast się potęguje. A ponieważ zwycięzca zapewnia szkole organizację konkursu w roku kolejnym, będziemy mieli honor powitać wszystkich ponownie. Konkurs ten, mimo swej krótkiej, bo ledwie sześcioletniej tradycji, wpisał się na stałe w szkolny kalendarz i poniekąd zadaje kłam twierdzeniu, że młodzież posługuje się dziś jedynie uproszczoną formą elektronicznego komunikatu, w którym zasady ortografii praktycznie nie istnieją – mówi Izabela Bothur, dyrektor II Liceum Ogólnokształcącego w Ostrowie Wielkopolskim.

Konkurs ten pokazuje, że jedną z podstawowych umiejętności jest zdolność pisania, która polega na poprawności ortograficznej i gramatycznej. Nauka poprawnej pisowni nie musi odbywać się na lekcjach. Ortografii
i gramatyki można uczyć poprzez rebusy, zagadki, rymowanki, krzyżówki i gry dydaktyczne.

Bardzo się cieszę, że konkurs ortograficzny jest tak popularny wśród młodzieży. Uważam, że sam udział w nim już jest zwycięstwem. Kiedy spotykam się z uczniami zdolnymi nie mogę wyjść z podziwu jak wielki potencjał drzemie w młodych ludziach. Nasza młodzież jest niesamowita i wspaniała. Na pewno kilkoro z was będzie pisarzami, dziennikarzami lub autorami tekstów piosenek. Sądzę, że tego typu konkursy mają swój głęboki sens, ponieważ uczniowie zdobywają wiedzę, którą później świetnie wykorzystują w życiu. Chciałbym serdecznie podziękować organizatorom konkursu, a przede wszystkim panu Tomaszowi Gruchotowi za przygotowanie finału na bardzo wysokim poziomie. Wszystkim serdecznie gratuluję i życzę dalszych sukcesów – podkreśla starosta Włodzimierz Jędrzejak.

Jury konkursu w następującym składzie: Tomasz Gruchot (przewodniczący), Ewa Natoniewska, Marzenna Podskarbi, Beata Malinowska, Kinga Duczmal, Katarzyna Lisiak, Justyna Kociemba-Żulicka, Anna Jankowiak, Grażyna Niemand, Katarzyna Strzelkowska, Agnieszka Porczyńska, oraz Halina Zapłata postanowiło przyznać nagrodę główną „Pióro” Starosty Ostrowskiego po raz drugi z rzędu Aleksandrze Mikołajczyk, uczennicy II Liceum Ogólnokształcącego im. Władysław Reymonta w Ostrowie Wielkopolskim, a tym samym tegorocznej triumfatorce turnieju ogólnopolskiego w Katowicach.
Miejsce drugie zajął Miłosz Szymczak z III Liceum Ogólnokształcącego w Ostrowie Wielkopolskim, zaś trzecie miejsce przypadło Natalii Soleckiej
z Zespołu Szkół Ekonomicznych w Ostrowie Wielkopolskim.

Tekst dyktanda

Świat motoryzacji pogrążył się w chaosie kryzysu. Dziś już każdy średnio zamożny Amerykanin po trzykroć się zawaha, nim zakupi nowego dodge’a czy chryslera. Nawet fabryka Forda, w której produkowano arcypopularne silniki diesla, stanęła na krawędzi bankructwa, a jej dyrektor zaczął podobno ohydnie kląć. Informacja ta przeciekła do tabloidów, rzekomo za sprawą dwóch menadżerów, którzy od lat czyhali na potknięcie swego pryncypała. Nazajutrz proreformatorska frakcja członków zarządu zaczęła się domagać radykalnych zmian kadrowych.

Przyjaciele doradzali dyrektorowi urlop, bo inaczej popadnie w melancholię i chandra wyniszczy go psychicznie. Jeśli zaś dodać do tego permanentną groźbę zawału i wizję bajpasów, sytuacja przedstawiała się zgoła nieciekawie.

Zaczął więc intensywnie myśleć, gdzie najszybciej zregenerowałby nadwątlone zdrowie. Początkowo myślał o okolicach Lyonu, ale podano mu tam niedawno ciężkostrawne beaujolais, więc z niesmakiem odrzucił pomysł. Odpadały też Włochy, gdzie struł się mozzarellą i Austria, w której nigdy nie kończyło się na pojedynczym sznapsie. Najchętniej zamieszkałby w samotnym eskimoskim igloo, lecz obawiał się, że znienacka ulegnie hibernacji. Siedział tak przez jakiś czas, oglądając kątem oka jakiś hollywoodzki chłam, gdy nagle do pokoju wkroczyła z hukiem rozjuszona, jędrna czterdziestoparolatka, notabene jego małżonka. I choć w duchu czuł, że to persona non grata, nie ośmielił się odczuć tych zwerbalizować. Nikt w końcu nie zniesie dwóch kryzysów naraz bez pomocy defibrylatora.