Odeszła zasłużona ostrowska salezjanka
W Ostrowie Wielkopolskim 18 maja 2020 r. zmarła s. Bożenna Stawecka, w 85 roku życia i 64 profesji zakonnej. To jej zasługą było powstanie w naszym mieście przedszkola, oratorium dla młodzieży, a także budowa szkoły podstawowej oraz realizacja wielu innych inicjatyw.
Urodziła się 6 stycznia 1935 r. w Białymstoku. Osierocona w dzieciństwie przez ojca (podoficera WP, zginął w powstaniu warszawskim), mając 16 lat podjęła pracę w Parowozowni PKP Łódź Kaliska. Równocześnie uczęszczała do liceum ogólnokształcącego dla pracujących, gdzie zdała maturę. W 1953 r. wstąpiła do zgromadzenia zakonnego sióstr salezjanek (w Łodzi przejściowo uczyła się szkole krawieckiej prowadzonej przez siostry). Po odbyciu formacji w Pogrzebieniu k. Raciborza złożyła pierwsze śluby zakonne w 1956 r., po czym skierowana została na studia najpierw w Wyższym Instytucie Katechetycznym w Krakowie (ukończyła je w 1958 r.), potem w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie studiowała filologię polską (magisterium uzyskała w 1963 r.). Przez kilka lat pracowała jako katechetka w Dzierżoniowie, Poznaniu, Kielcach, Grabowie nad Prosną i Raciborzu.
S. Bożenna od 1969 r. zaczęła pełnić ważne funkcje w władzach polskiej inspektorii (prowincji) SS. Salezjanek Była kolejno sekretarką osobistą przełożonej inspektorii s. Marii Aleksandrowicz, dyrektorką domu formacyjnego we Wrocławiu (od 1971 r.), wikarią generalną inspektorki s. Stefanii Blecharczyk (od 1973 r.). Po zakończeniu kadencji dotychczasowej inspektorki została w 1979 r. przełożoną polskiej inspektorii - czwartą następczynią założycielki polskich salezjanek, świątobliwej Laury Meozzi. Za czasów rządów s. Bożenny, w następstwie wzrostu liczby placówek zakonnych, podzielono w 1982 r. polską inspektorię salezjanek na dwie inspektorie: wrocławską i warszawską. Wówczas s. Bożenna została przełożoną inspektorii wrocławskiej.
Po upływie kadencji w 1985 r. skierowano ją do Ostrowa Wielkopolskiego celem stworzenia nowej placówki salezjanek. Pracowała tu 15 lat, z przerwą gdy ponownie sprawowała funkcję dyrektorki domu we Wrocławiu (1994-1997). W Ostrowie okazała wielki talent organizatorski. Będąc dyrektorką domu i pełniąc także inne funkcje, wyremontowała i rozbudowała zakupiony budynek, założyła przedszkole i plac zabaw, oratorium dla młodzieży, zorganizowała grupę świeckich Salezjańskich Pomocników Kościoła, zainicjowała obchody salezjańskiego „Święta Młodości” nadając im nie tylko charakter krajowy, ale międzynarodowy, rozpoczęła budowę szkoły podstawowej (1998 r.), na bazie której powstał potem zespól szkół ogólnokształcących prowadzonych przez ss. salezjanki. Ofiarnie zbierała składki na szkołę w kraju i za granicą.
Równolegle stała się na gruncie polskim pionierką ewangelizacji młodzieży przez sport. Była współzałożycielką Salezjańskiej Organizacji Sportowej RP -SALOS, utworzonej w Warszawie w 1991 r., polskiego odpowiednika włoskiego stowarzyszenia Polisportive Giovanili Salesiane (zał. 1967 r.). Przez wiele lat sprawowała funkcję wiceprezesa organizacji, reprezentowała polski SALOS w Polisportive Giovanili Salesiane Internazionale. Ostrowski SALOS, który założyła i którym kierowała, należał do najprężniejszych w Polsce. Osobiście uczestniczyła w treningach, jeździła z młodzieżą na zawody i międzynarodowe igrzyska salezjańskie. Za działalność w SALOS-ie odznaczona została Srebrnym Krzyżem Zasługi (1998 r.).
W 2004 r. s. Bożennę przeniesiono ją do Pleszewa z nominacją na dyrektorkę nowej placówki salezjanek i z zadaniem wyremontowania zdewastowanego budynku po Państwowym Domu Dziecka, dawnego katolickiego sierocińca fundacji Taczanowskich. Mimo zbliżającej się 70-tki, żyjąc w iście „spartańskich” warunkach, z entuzjazmem podjęła nowe zadania, nie tylko remontu, ale stworzyła oratorium, zorganizowała grono świeckich pomocników, także grupę SALOS –u. Znalazła nawet czas na tłumaczenie z włoskiego korespondencji prymasa Polski kard. Augusta Hlonda ze Stolicą Apostolską.
W 2007 r., po upływie kadencji dyrektorki domu w Pleszewie, zdawało się, że dla s. Bożenny nastanie czas odpoczynku po intensywnych zajęciach. Niestety, zaczęła rozwijać się nieuleczalna choroba, która coraz bardziej ograniczała jej aktywność. Przebywała kolejno w Pieszycach, Lubiniu, Środzie Śląskiej, a od 2015 r. w Ostrowie, gdzie czuła się najlepiej. Choć straciła pamięć, ociemniała, urzekała pogodą ducha i delikatnością.
Uroczystości pogrzebowe s. Bożenny Staweckiej odbyły 20 maja br. w Ostrowie w kościele Najśw. Zbawiciela i na przyległym cmentarzu, gdzie została pochowana w kwaterze ss. salezjanek. Zmarłą żegnały salezjanki z obu inspekcji, specjalnymi przemówieniami: s. Anna Świątek - inspektorka wrocławska, s. Katarzyna Jarosz - dyrektorka domu ostrowskiego przy ul. Bema oraz pięknym poetyckim wspomnieniem s. Anna Dębska.
Obrzędom pogrzebowym przewodniczył ks. Edward Pleń SDB - krajowy duszpasterz sportowców. Kazanie wygłosił ks. Władysław Kołyszko SDB - b. inspektor prowincji pilskiej Mszy św. pogrzebowej przewodniczył ks. Marcin Szymczak – wikariusz parafii św. Antoniego (pod nieobecność proboszcza), koncelebrowali: ks. kan. Maciej Wyzujak – proboszcz parafii Ś. Ducha, ks. kan. Eugeniusz Lijewski – kapelan ss. salezjanek oraz salezjanie, poza wymienionymi, ks. Bogusław Zawada – organizator światowych igrzysk SALOS-u i ks. dr hab. Radosław Błaszczyk – wicerektor Wyższego Seminarium Duchownego Towarzystwa Salezjanskiego w Lądzie nad Wartą.
W uroczystościach pogrzebowych uczestniczył starosta ostrowski Paweł Rajski i radny Andrzej Leraczyk – b. przewodniczący Rady Powiatu oraz ostrowscy członkowie władz krajowych SALOS-u: mjr Zdzisław Szyszka, Maria Bazak, Mariusz Nowak.
Jerzy Pietrzak
